Το ταξίδι στην Καλιφόρνια ξεκίνησε την προηγούμενη Παρασκευή και κράτησε μια εβδομάδα.Θα πηγαίναμε σε τρεις πόλεις, στο San Diego,στο L.A-Hollywood και στο San Francisco.Η διαδρομή προς το αεροδρόμιο ήταν επεισοδιακή αφού ο οδηγός του μικρού λεωφορείου που είχαμε καλέσει να μας μεταφέρει στο αεροδρόμιο έκανε μία ώρα να βρει την πολυκατοικία και αφού μας πήρε,πέσαμε πάνω στην κίνηση και του οδηγού του ήρθε η επιθυμία να κάνει την ανάγκη του.Κατέβηκε απ'το λεωφορειάκι,πέρασε το διαχωριστικό και πήγε σε κάτι θάμνους αλλά επειδή ήταν ανοιχτός χώρος δεν μπόρεσε να εκφραστεί ελεύθερα οπότε ξανανέβηκε στο όχημα και το σταμάτησε λίγο πιο κάτω και άντε πάλι τα ίδια.Οι λέξεις ΚΙΝΗΣΗ και ΝΑ ΠΡΟΛΑΒΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΤΗΣΗ δεν τον πτοούσαν.Κάποια στιγμή φτάσαμε στο αεροδρόμιο και συναντήσαμε ουρά για το check-in αλλά ένας ευγενικός κύριος μας βοήθησε στο να κάνουμε γρήγορο check-in χωρίς να περιμένουμε τη σειρά μας. Περάσαμε τους ελέγχους και πήραμε το αεροπλάνο που είχε μία ώρα καθυστέρηση και μετά από 5 ώρες πτήσης φτάσαμε στο
SAN DIEGO μια πόλη που σε κάνει να πιστεύεις ότι είσαι στο Μεξικό.Είχε χαρακτηριστικά σπίτια και δοκίμασα πρώτη φορά μεξικάνικο φαγητό.Το ξενοδοχείο μας ήταν εκτός πόλης,δίπλα στη θάλασσα όπου πήγαιναν για surfing.Kαθήσαμε μία ημέρα εκεί και ξεκινήσαμε, οδηγώντας, για το
LOS ANGELES - HOLLYWOOD όπου φτάσαμε μετά από 2 ώρες.Μείναμε στην περιοχή του Hollywood σε απόσταση 5 λεπτών από το Walk of Fame όπου διάφοροι διάσημοι έχουν το αστέρι τους,το Kodak Theater όπου γίνεται η τελετή απονομής των Όσκαρ και το Chinese Theater όπου οι διάσημοι αφήνουν το αποτύπωμα των χεριών και των παπουτσιών τους.Πήραμε το tour bus που μας πήγε στο Μπέβερλυ Χιλς όπου είδαμε τα σπίτια των σταρ και τις 10 Φεράρι του τύπου που έχει την εταιρεία ρούχων της Guess αλλά που σαν γειτονιά δεν μου έκανε εντύπωση,στη Ροντέο Ντράιβ όπου είναι τα ακριβά μαγαζιά,στη Venice beach η οποία ήταν απαίσια με κάτι μικρά μαγαζιά που έμοιαζαν με αυθαίρετα και βρωμούσαν και στη Μαλχόλαντ Ντράιβ απ΄την οποία είχες θέα στο Λος Άντζελες και στο σήμα του Χόλυγουντ που απαγορεύεται να το πλησιάσεις λόγω βανδαλισμών στο παρελθόν.
Tη δεύτερη μέρα πήραμε το μετρό, το οποίο εν αντιθέσει με την πόλη ήταν καθαρό,για την Πασαντίνα,μια μικρή πόλη έξω απ΄το Λ.Α και στην επιστροφή συναντήσαμε μια Ελληνίδα.Μετά από 2 μέρες φύγαμε για το
MORRO BAY ένα ψαροχώρι που είναι ό,τι πρέπει για όσους θέλουν την ησυχία τους αλλά μια μέρα είναι αρκετή για να τους υπόλοιπους.Εκεί κοντά ήταν το Hearst Castle,ένα κάστρο που το είχε χτίσει ένας εκατομμυριούχος στην δεκαετία του '20 πάνω σ'ένα λόφο στη μέση του πουθενά επειδή του άρεσε η θέα στον ωκεανό και που καλούσε όλο τον καλό κόσμο της εποχής.Το κάστρο είχε καινοτομίες για την εποχή του όπως ντους με τρεχούμενο νερό μέσα στο σπίτι και ηλεκτρικό ρεύμα.Αυτό που μου άρεσε περισσότερο ήταν οι πισίνες , η εξωτερική που είχε ένα οικοδόμημα για ντεκόρ που έμοιαζε με αρχαίο ελληνικό ναό και η εσωτερική που είχε ως πρότυπο τα ρωμα'ι'κά λουτρά και ο πάτος της ήταν σκούρος μπλε με ήλιους φιαγμένους από χρυσό και το ταβάνι είχε ζωγραφιστά ψάρια.Το θέμα της ήταν ο ανάποδος κόσμος.Επίσης τα ίδια πλακάκια με τους χρυσούς ήλιους είχαν χρησιμοποιηθεί και στο δάπεδο εκτός πισίνας οπότε πατούσες χρυσό.
Την επόμενη μέρα συνεχίσαμε το ταξίδι προς Σαν Φρανσίσκο αφού πρώτα κάναμε μια μικρή στάση στο
ΜΟΝΤΕRΕΥ μια πόλη με ψαράδες και αυτή όπου οι ψαροταβέρνες κυριαρχούν παντού φυσικά και για φαστ φουντ έχουν ψωμί με μια τρύπα στη μέση που βάζουν καβουρόσουπα.Έχουν και πλοιάρια που σε πάνε να δεις φάλαινες.Αφού είδαμε το Μοντερέυ ξεκινήσαμε για τον τελευταίο προορισμό του ταξιδιού μας, το
SAN FRANCISCO. Η πιο ωραία πόλη που είδαμε.Από μακριά φαίνεται χαώδης αλλά όταν μπεις μέσα στην πόλη διαπιστώνεις ότι δεν είναι έτσι αν και κυκλοφορεί πολύς κόσμος.Μου θύμισε ευρωπα'ι'κή πόλη έτσι όπως ήταν χτισμένα τα κτίρια.Και εδώ πήραμε το τουρ μπας και είδαμε την Golden Gate Bridge τυλιγμένη στην ομίχλη,το πάρκο τους και τα σπίτια στους λόφους που ήταν πολύ ωραία και έμοιαζαν με σπίτι της Barbie.To ξενοδοχείο μας ήταν στο κέντρο της πόλης και της αγοράς και έτσι μπορούσαμε να την περπατήσουμε έυκολα και να ψωνίσουμε ευκολότερα.Το μόνο μειονέκτημα ήταν το κρύο.
Έφτασε η στιγμή που έπρεπε να γυρίσουμε στην Ουάσινγκτον και φεύγοντας απ΄την Καλιφόρνια έβγαλα τα εξής συμπεράσματα:
1.Οι παραλίες της δεν πιάνουν τίποτα μπροστά στις δικές μας.
2.Και να μην έβλεπα το Χόλυγουντ από κοντά δεν έχανα τίποτα.Ήταν βρώμικο με εξαίρεση το μετρό.
3.Το Σαν Φρανσίσκο ήταν ωραία πόλη,αξίζει να τη δεις αλλά φέρε μπουφάν ή αγόρασε ένα εκεί.Οι θερμότεροι μήνες είναι Σεπτέμβριος,Οκτώβριος.
4.Kαλό είναι να έχεις GPS ή την φασίστρια που το έλεγα αφού μια γυναικεία φωνή σου έλεγε επιτακτικά που να πας.