Τι φυλή είμαι;Answer and win great prizes!

Πήγα στο νοσοκομείο (τίποτα το σοβαρό) και επειδή ήταν η πρώτη φορά που πήγαινα μου έφιαξαν το φάκελο ασθενούς.Αφού με ρώτησαν τα σχετικά όνομα,διεύθυνση κ.τ.λ. φτάνουν στην ερώτηση της φυλής.

Νοσοκόμα:Are you African,Asian,Middle Eastern...?

WTF,δεν με έβλεπε; Caucasian της απαντώ.

Πάλι καλά που δεν με ρώτησαν αν είμαι άντρας ή γυναίκα όπως τη μαμά.Περιττό να πω ότι το επώνυμό μου δεν μπορούσαν να το πουν ούτε με σφαίρες.

Halloween...

...ώρα για διασκέδαση! Η βραδιά ξεκίνησε σε ένα μπαρ που έπαιζε country μουσική αλλά επειδή ήταν λίγο ψόφια τα πράγματα,συνεχίστηκε σε ένα μπαρ στο Fairfax το οποίο το είχε Έλληνας.Στο δρόμο για το μπαρ ένα ελάφι που καθόταν στην νησίδα παραλίγο να γίνει πίτα απ'το αμάξι που ήταν μπρόστα μας διότι αποφάσισε να διασχίσει τον δρόμο την στιγμή που περνούσε το αμάξι από δίπλα του.Όταν φτάσαμε στον προορισμό μας, είδαμε πάρα πολλούς ντυμένους που έκαναν διαγωνισμό κουστουμιού ενώ οι υπόλοιποι έπιναν τα ποτά τους.Περάσαμε πολύ καλά (γνωρίσαμε και 2 άτομα που είχαν πάει Ελλάδα και είπαν ότι πέρασαν πολύ ωραία και μάλιστα η μία είπε ότι λυπάται που δεν μπορεί να βρει ρακί στην Αμερική) και καθήσαμε μέχρι να ανάψουν τα φώτα... στις 1:30! Μας έμεινε σουβενίρ απ' αυτή την εξόρμηση, η Halloween μπλούζα του μαγαζιού:

Luray Caverns

Χθες πήγαμε εκδρομή στα Luray Caverns τα οποία βρίσκονται στο Shenandoah Valley και αποτελούν τα μεγαλύτερα σπήλαια στην Αν. Αμερική.Η διαδρομή ήταν υπέροχη ανάμεσα στα δέντρα που άλλαζαν το πράσινο χρώμα τους για τα πιο φθινοπωρινά: κίτρινο,πορτοκαλί και το ωραιότερο όλων το κόκκινο.Τα σπήλαια έχουν και το μοναδικό όργανο που οι σταλαγμίτες και οι σταλακτίτες αποτελούν μέρος του και στέλνουν τον ήχο του τραγουδιού που παίζεται στο όργανο σε όλη την αίθουσα.Γι' αυτό τον λόγο το συγκεκριμένο τμήμα της σπηλιάς είναι πολύ δημοφιλές στα ζευγάρια που επιλέγουν να τελέσουν τον γάμο τους εκεί.Πάνω από 300 γάμοι έχουν τελεστεί.Όσο για τα διάφορα σχήματα που έχουν πάρει οι σταλαγμίτες και οι σταλακτίτες:

Το Χριστουγεννιάτικο Δέντρο Οι 3 Μάγοι

ή το Παγωτό Χωνάκι

Η Κουρτίνα Το ανθρωπάκι της Michelin

Έχουμε επίσης και το Πηγάδι των Ευχών με την πινακίδα που λέει το συνολικό ποσό που έχει μαζευτεί και έχει δωθεί σε κοινωφελείς σκοπούς και η λίμνη που αντικατοπτρίζει το ταβάνι και σου δημιουργεί την εντύπωση ότι βλέπεις τον βυθό της.

Hola!

Ξεκίνησα Ισπανικά! Το τμήμα αποτελείται από 3-4 νήπια δηλαδή άτομα κοντά στην ηλικία μου και όλοι οι υπόλοιποι είναι από 50 και πάνω.Έχει πλάκα να βλέπεις γιαγιά 80 χρονών + να μαθαίνει Ισπανικά.Οι περισσότεροι τα μαθαίνουν για να καταλαβαίνουν τους ισπανόφωνους υπαλλήλους τους ή επειδή θα πάνε ταξίδι στις χώρες της Ν.Αμερικής.Το καλύτερο όλων είναι όταν προσπαθεί η δασκάλα να τους εξηγήσει γιατί τα ρήματα έχουν διαφορετικές καταλήξεις όταν αλλάζει το πρόσωπο ή όταν τους είπε ότι τα ουσιαστικά χωρίζονται σε αρσενικά και θηλυκά και κατά συνέπεια το ίδιο κάνουν και τα επίθετα.Τα Αγγλικά δεν είναι τόσο περίπλοκα.Όσο για μένα,το μόνο περίεργο στην όλη υπόθεση είναι που η μετάφραση γίνεται απ'τα Ισπανικά στα Αγγλικά και όχι στα Ελληνικά.

Georgetown University

Την Παρασκευή ξεκίνησαν τα μαθήματα στο νέο μου πανεπιστήμιο για τους επόμενους πέντε μήνες,το GU.Το πανεπιστήμιο αυτό σε κερδίζει με το περιβάλλον του που καμία σχέση δεν έχει με το πανεπιστήμιό μου στην Ελλάδα.

Ξεκινώντας το ένα κτίριο που αποτελεί και σήμα κατατεθέν του GU είναι χτισμένο σαν κάστρο (ή σαν το σχολείο του Χάρυ Πόττερ που λέει η μαμά μου) αλλά δυστυχώς δεν κάνω μάθημα εκεί.Τα υπόλοιπα κτίρια είναι σε πιο μοντέρνα γραμμή και ανάμεσά τους απλώνονται εκτάσεις με γρασίδι όπου άνετα θα μπορούσες να περάσεις το απόγευμά σου ξαπλωμένος όπως κάνουν αρκετοί φοιτητές.Αυτό που μου έκανε εντύπωση όμως ήταν πως το όλο πακέτο συμπληρώνεται με ένα νεκροταφείο.Πρώτη φορά έβλεπα νεκροταφείο μέσα σε πανεπιστήμιο.
Φυσικά έχουν μεριμνήσει και για την διατροφή των φοιτητών οπότε σε ένα κτίριο τους έχουν τέσσερα διαφορετικά φαστφουντάδικα και το καλύτερο στο ίδιο κτίριο υπάρχει και βιβλιοπωλείο όπου εκτός από βιβλία αγοράζεις και αναμνηστικά του όπως μπλούζες,την μασκότ τους το μπουλντογκ σε κουκλάκια,ποτήρια,τασάκια κ.α.Με άλλα λόγια το GU διαφημίζει τον εαυτό του.Γενικώς το όλο κλίμα σε κάνει να νιώθεις ότι είσαι μέρος του πανεπιστημίου και ότι το πανεπιστήμιο δεν είναι απλώς ένα κτίριο όπου κάνεις το μάθημά σου και μετά κοιτάς να φύγεις όσο πιο γρήγορα μπορείς.

Όσον αφορά την τάξη τώρα,το κλίμα είναι καλό,εγώ είμαι το μόνο αλλοδαπό που ταξίδεψε από άλλη χώρα για το συγκεκριμένο μάθημα καθώς και η μόνη φοιτήτρια.Όλοι οι υπόλοιποι ασχολούνται με το και έρχονται στο μάθημα για να μάθουν πως θα κάνουν καλύτερα την δουλειά τους.Ο καθηγητής είναι φιλικός και μας έχει πει τις ιστορίες της ζωής του από τότε που εκπαίδευε Κινέζους στο Project Management στην Κίνα.Το PM όπως μας εξήγησε ο καθηγητής έχει να κάνει με την οργάνωση και την ολοκλήρωση ενός project δηλ.πόσο χρόνο θα πάρει,πόσο θα κοστίσει τι μέσα θα χρησιμοποιηθούν,πως θα αντιμετωπιστούν διάφορα προβλήματα που θα προκύψουν κ.τ.λ.Οι εταιρίες τώρα ανακαλύπτουν την σπουδαιότητα του PM και το εντάσουν στην λειτουργία τους.

Τέλος πρέπει να σημειώσω ότι το GU έχει τη δική του αστυνομία που περιπολεί το campus καθώς και δικά του λεωφορεία που σε παίρνουν και σε αφήνουν σε στάσεις μετρό καθώς και σε άλλα σημεία παρέχοντας μεγάλη εξυπηρέτηση.Ένα επιπλέον συν του GU είναι οτι βρίσκεται στην καλύτερη περιοχή της Ουάσινγκτον, την Georgetown.

Τελευταία εβδομάδα πριν φύγω για τα ξένα είναι αυτή που μας αφήνει και η γιαγιά καθώς και η αστυνομία μου έφτιαξαν την εβδομάδα.

Ανήμερα του Αγ. Φανούρη είχα πάει στο σπίτι φίλης μου και η μάνα της είχε φτιάξει φανουρόπιτα να την πάει στην εκκλησία και να την μοιράσει μετά στον κόσμο όπως συνηθίζεται. Πάμε όλοι μαζί στην εκκλησία και φτάνει η ώρα να μοιραστεί η πίτα οπότε πλησιάζει ένας αστυνόμος.

Αστυνόμος : Μπορώ να πάρω ένα κομμάτι;
Μαμά φίλης: Φυσικά.
Ο αστυνόμος γυρνά προς το πλήθος: Παιδιά,ελάτε!
Πλακώνουν 2 άλλοι αστυνομικοί να φάνε και αυτοί και εγώ με τη φίλη μου τους κοιτάζαμε με το βλέμμα του τι-γίνεται-εδώ;
Μετά πλάκωσαν και άλλα άτομα και εξαφανιζόλ η πίτα.


Εγώ και ο μπαμπάς μιλάμε μέσω βιντεοκλήσης στη μαμά οπότε φωνάζουμε τη γιαγιά να βιώσει αυτή την ιντερνετιακή εμπειρία.

Γιαγιά (αφού τελείωσε): Έτσι θα τα λέμε από δω και πέρα, τετ-α-τες.
Τετ-α-τετ ήθελα να πω.Θα τα λέμε μέσω τηλεόρασης.
Εγώ: Messenger λέγεται.
Μαμά: Προπαντώς η προφορά.

Γιαγιά: Πριν φύγεις θα σου φτιάξω ένα φαγητό που δεν το τρως στην Αμερική.
Εγώ σκεπτόμενη ότι τα κιλά που φέρνω εδώ ως σουβενίρ φανερώνουν αυτή την έλλειψη φαγητού: Ποιό;
Γ: Μάντεψε!
Ε: Κοτόπουλο;Δεν ξέρω.
Γ: 'Οχι, άλλο.
Ε: Δεν ξέρω! Μπριζόλα;
Γ: Αυτό το τρως και εκεί.Άλλο!
Ε: ... Δεν ξέρω!
Γ: ΚΕΦΤΕΔΑΚΙΑ!!!!!!!!!!!!!

Σε άλλα νέα τώρα, οι φωτιές έσβησαν κατά ένα μεγάλο μέρος αλλά για μένα ένας ήταν ο μεγαλύτερος δείκτης που φανέρωνε το πόσο δύσκολη ήταν η κατάσταση: το STAR έπαψε να δείχνει τα ξέκ*λα της Μυκόνου και ασχολήθηκε με τις πυρκαγιές όπως όλα τα υπόλοιπα κανάλια.Αφιέρωνε ολόκληρο το δελτίο του σε αυτές.Φυσικά τώρα που ηρέμησαν τα πράγματα,επανήλθαν και τα ξέκ*λα.
STAR,πόσο θα μου λείψεις! On the bright side θα δω τα νέα επεισόδια House και Law & Order και Jerry Springer (ελπίζω δηλ. για το τελευταίο). YES!!!!!!!!!!!!

New York,New York

Είναι η τρίτη φορά που πηγαίνω but I still don't like this city.Έκανα πρόοδο όμως και αυτή τη φορά είδα το Metropolitan Museum και την Brooklyn Bridge που δεν τα 'χα δει τις προηγούμενες φορές.Περπατήσαμε απ'το ξενοδοχείο 20 δρόμους ως το Central Park και πίσω οπότε κάναμε τη γυμναστική μας αλλά έχοντας περπατήσει (και έχοντας πάρει το μετρό του οποίου οι σταθμοί δεν είχαν αιρ κοντίσιον) άλλα 600 χλμ μέχρι την γέφυρα του Μπρούκλιν την ίδια ημέρα,βγήκαμε νοκ άουτ.Το μόνο που μου αρέσει όταν πάω ΝΥ είναι η διαδρομή με το τρένο.Αν και διαρκεί 4 ώρες το ταξίδι δεν καταλαβαίνεις τίποτα.Αυτή τη φορά είχαμε και κάτι θείτσες από πίσω μας που από την αρχή μέχρι το τέλος του ταξιδιού δεν βάλανε γλώσσα μέσα τους αλλά που να βρούμε το κουράγιο να τους πούμε να βγάλουν τον σκασμό;

Κατά τ'άλλα ΛΙΩΣΙΜΟ στην πισίνα και ΛΙΩΣΙΜΟ στις ξαπλώστρες μετά.

THAT'S LIFE!!!!!!!!!!!!!!

Dream of Californication

Το ταξίδι στην Καλιφόρνια ξεκίνησε την προηγούμενη Παρασκευή και κράτησε μια εβδομάδα.Θα πηγαίναμε σε τρεις πόλεις, στο San Diego,στο L.A-Hollywood και στο San Francisco.Η διαδρομή προς το αεροδρόμιο ήταν επεισοδιακή αφού ο οδηγός του μικρού λεωφορείου που είχαμε καλέσει να μας μεταφέρει στο αεροδρόμιο έκανε μία ώρα να βρει την πολυκατοικία και αφού μας πήρε,πέσαμε πάνω στην κίνηση και του οδηγού του ήρθε η επιθυμία να κάνει την ανάγκη του.Κατέβηκε απ'το λεωφορειάκι,πέρασε το διαχωριστικό και πήγε σε κάτι θάμνους αλλά επειδή ήταν ανοιχτός χώρος δεν μπόρεσε να εκφραστεί ελεύθερα οπότε ξανανέβηκε στο όχημα και το σταμάτησε λίγο πιο κάτω και άντε πάλι τα ίδια.Οι λέξεις ΚΙΝΗΣΗ και ΝΑ ΠΡΟΛΑΒΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΤΗΣΗ δεν τον πτοούσαν.Κάποια στιγμή φτάσαμε στο αεροδρόμιο και συναντήσαμε ουρά για το check-in αλλά ένας ευγενικός κύριος μας βοήθησε στο να κάνουμε γρήγορο check-in χωρίς να περιμένουμε τη σειρά μας. Περάσαμε τους ελέγχους και πήραμε το αεροπλάνο που είχε μία ώρα καθυστέρηση και μετά από 5 ώρες πτήσης φτάσαμε στο


SAN DIEGO μια πόλη που σε κάνει να πιστεύεις ότι είσαι στο Μεξικό.Είχε χαρακτηριστικά σπίτια και δοκίμασα πρώτη φορά μεξικάνικο φαγητό.Το ξενοδοχείο μας ήταν εκτός πόλης,δίπλα στη θάλασσα όπου πήγαιναν για surfing.Kαθήσαμε μία ημέρα εκεί και ξεκινήσαμε, οδηγώντας, για το



LOS ANGELES - HOLLYWOOD όπου φτάσαμε μετά από 2 ώρες.Μείναμε στην περιοχή του Hollywood σε απόσταση 5 λεπτών από το Walk of Fame όπου διάφοροι διάσημοι έχουν το αστέρι τους,το Kodak Theater όπου γίνεται η τελετή απονομής των Όσκαρ και το Chinese Theater όπου οι διάσημοι αφήνουν το αποτύπωμα των χεριών και των παπουτσιών τους.Πήραμε το tour bus που μας πήγε στο Μπέβερλυ Χιλς όπου είδαμε τα σπίτια των σταρ και τις 10 Φεράρι του τύπου που έχει την εταιρεία ρούχων της Guess αλλά που σαν γειτονιά δεν μου έκανε εντύπωση,στη Ροντέο Ντράιβ όπου είναι τα ακριβά μαγαζιά,στη Venice beach η οποία ήταν απαίσια με κάτι μικρά μαγαζιά που έμοιαζαν με αυθαίρετα και βρωμούσαν και στη Μαλχόλαντ Ντράιβ απ΄την οποία είχες θέα στο Λος Άντζελες και στο σήμα του Χόλυγουντ που απαγορεύεται να το πλησιάσεις λόγω βανδαλισμών στο παρελθόν.
Tη δεύτερη μέρα πήραμε το μετρό, το οποίο εν αντιθέσει με την πόλη ήταν καθαρό,για την Πασαντίνα,μια μικρή πόλη έξω απ΄το Λ.Α και στην επιστροφή συναντήσαμε μια Ελληνίδα.Μετά από 2 μέρες φύγαμε για το



MORRO BAY ένα ψαροχώρι που είναι ό,τι πρέπει για όσους θέλουν την ησυχία τους αλλά μια μέρα είναι αρκετή για να τους υπόλοιπους.Εκεί κοντά ήταν το Hearst Castle,ένα κάστρο που το είχε χτίσει ένας εκατομμυριούχος στην δεκαετία του '20 πάνω σ'ένα λόφο στη μέση του πουθενά επειδή του άρεσε η θέα στον ωκεανό και που καλούσε όλο τον καλό κόσμο της εποχής.Το κάστρο είχε καινοτομίες για την εποχή του όπως ντους με τρεχούμενο νερό μέσα στο σπίτι και ηλεκτρικό ρεύμα.Αυτό που μου άρεσε περισσότερο ήταν οι πισίνες , η εξωτερική που είχε ένα οικοδόμημα για ντεκόρ που έμοιαζε με αρχαίο ελληνικό ναό και η εσωτερική που είχε ως πρότυπο τα ρωμα'ι'κά λουτρά και ο πάτος της ήταν σκούρος μπλε με ήλιους φιαγμένους από χρυσό και το ταβάνι είχε ζωγραφιστά ψάρια.Το θέμα της ήταν ο ανάποδος κόσμος.Επίσης τα ίδια πλακάκια με τους χρυσούς ήλιους είχαν χρησιμοποιηθεί και στο δάπεδο εκτός πισίνας οπότε πατούσες χρυσό.
Την επόμενη μέρα συνεχίσαμε το ταξίδι προς Σαν Φρανσίσκο αφού πρώτα κάναμε μια μικρή στάση στο


ΜΟΝΤΕRΕΥ μια πόλη με ψαράδες και αυτή όπου οι ψαροταβέρνες κυριαρχούν παντού φυσικά και για φαστ φουντ έχουν ψωμί με μια τρύπα στη μέση που βάζουν καβουρόσουπα.Έχουν και πλοιάρια που σε πάνε να δεις φάλαινες.Αφού είδαμε το Μοντερέυ ξεκινήσαμε για τον τελευταίο προορισμό του ταξιδιού μας, το


SAN FRANCISCO. Η πιο ωραία πόλη που είδαμε.Από μακριά φαίνεται χαώδης αλλά όταν μπεις μέσα στην πόλη διαπιστώνεις ότι δεν είναι έτσι αν και κυκλοφορεί πολύς κόσμος.Μου θύμισε ευρωπα'ι'κή πόλη έτσι όπως ήταν χτισμένα τα κτίρια.Και εδώ πήραμε το τουρ μπας και είδαμε την Golden Gate Bridge τυλιγμένη στην ομίχλη,το πάρκο τους και τα σπίτια στους λόφους που ήταν πολύ ωραία και έμοιαζαν με σπίτι της Barbie.To ξενοδοχείο μας ήταν στο κέντρο της πόλης και της αγοράς και έτσι μπορούσαμε να την περπατήσουμε έυκολα και να ψωνίσουμε ευκολότερα.Το μόνο μειονέκτημα ήταν το κρύο.

Έφτασε η στιγμή που έπρεπε να γυρίσουμε στην Ουάσινγκτον και φεύγοντας απ΄την Καλιφόρνια έβγαλα τα εξής συμπεράσματα:

1.Οι παραλίες της δεν πιάνουν τίποτα μπροστά στις δικές μας.

2.Και να μην έβλεπα το Χόλυγουντ από κοντά δεν έχανα τίποτα.Ήταν βρώμικο με εξαίρεση το μετρό.

3.Το Σαν Φρανσίσκο ήταν ωραία πόλη,αξίζει να τη δεις αλλά φέρε μπουφάν ή αγόρασε ένα εκεί.Οι θερμότεροι μήνες είναι Σεπτέμβριος,Οκτώβριος.

4.Kαλό είναι να έχεις GPS ή την φασίστρια που το έλεγα αφού μια γυναικεία φωνή σου έλεγε επιτακτικά που να πας.

Philadelphia

Στη Φιλαδέλφεια μας έφερε εμένα και τη μαμά η έκθεση για τον βασιλιά Τουτανχαμών.Μετά από ένα δίωρο ταξίδι με τρένο φτάσαμε στην πιο περίεργη αρχιτεκτονικά πόλη που έχω δει ποτέ.Εκεί που βλέπεις τα παλιά κτίρια, σου πετάγεται ο ουρανοξύστης δίπλα.Δεν υπάρχει διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στο παλιό και στο μοντέρνο.Είχαμε 3 ώρες μέχρι να πάμε στην έκθεση οπότε περπατήσαμε την πόλη και καθήσαμε για φαγητό σ'ένα T.G.I Friday's όπου παρήγγειλα πα'ι'δάκια και μου φεραν όλο το μοσχάρι.Μετά ξεκινήσαμε για το Franklin Institute το οποίο φιλοξενεί την έκθεση.
Ο Τουτανχαμών ήταν 9 χρονών όταν ανέβηκε στο θρόνο και 19 όταν πέθανε κάτω από άγνωστες συνθήκες.Ο υποτιθέμενος πατέρας του, Ακένατων, έφτιαξε την Αμάρνα την πόλη στην οποία για πρώτη φορά λατρευόταν ένας μόνο θεός,ο Άτων δηλαδή ο ήλιος.Η έκθεση περιελάμβανε διάφορα αντικείμενα που βρέθηκαν στον τάφο του όπως τα κοσμήματα που φορούσε,τα δοχεία στα οποία φυλάσοταν τα όργανα του καθώς και άλλα αντικείμενα όπως η σαρκοφάγος μιας συγγενή του,διάφορα περίτεχνα κουτιά όπου έβαζαν πράγματα και ομοιόματα του βασιλιά και των συγγενών του.Με άλλα λόγια η χλιδή ερχόταν πακέτο με το αξίωμα του Φαραώ.
Αφού τελειώσαμε πήραμε τον δρόμο της επιστροφής για Ουάσινγκτον έχοντας ως σουβενίρ το όνομά μας γραμμένο στα ιερογλυφικά.

Polska και Eire

Πήγα Ιρλαvδία και η λέξη που περιγράφει πως πέρασα είναι

Είχαμε τέλεια παρέα και ήταν από τα ωραιότερα ταξίδια της ζωής μου.Η Ιρλανδία είναι μια ωραία χώρα και καταπράσινη.Το μόνο άσχημο ήταν η συννεφιά και η βροχή που έπεφτε που και που.Ευτυχώς που δεν στάθηκε ο καιρός ικανός να μας χαλάσει το ταξίδι.

Η Πολωνία έχει και αυτή πράσινο και ορισμένα ωραία κτίρια και επίσης τα μέσα μεταφοράς είναι στην ώρα τους τόσο που αναγκάστικα να πηδήξω μέσα σε κινούμενο λεωφορείο διότι ο οδηγός δεν μπορούσε να περιμένει λίγα δευτερόλεπτα μέχρι να ανέβουμε όλοι.

Πέρασα 10 πολύ ωραίες μέρες, ειδικά αυτές που πήγα Ιρλανδία ήταν υπέροχες!

Σε μια εβδομάδα και κάτι έχω τα γενέθλιά μου.Σύμφωνα με την Wikipedia συνέβησαν τα παρακάτω εκείνη την ημέρα:

330 - Τα εγκαίνια "γενέθλια" της Κωνσταντινούπολης. Η πόλη του Βυζαντίου που είχε θεμελιώσει το 324 ο Κωνσταντίνος ο Ά ο Μέγας ως Νέα Ρώμη, μετονομάζεται σε Κωνσταντινούπολη.
1867 - Το Λουξεμβούργο αποκτά την ανεξαρτησία του.
1949 - Το Σιάμ μετονομάζεται σε Ταϊλάνδη.
1967- Η χούντα συλλαμβάνει και φυλακίζει τον Ανδρέα Παπανδρέου.
1987 - The first heart-lung transplant takes place (Baltimore, Maryland).
1997 - IBM's Deep Blue chess-playing supercomputer defeats Garry Kasparov in the last game of the rematch, becoming the first computer to beat a world-champion chess player

Γενέθλια

1904 - Σαλβαδόρ Νταλί, ισπανός ζωγράφος
1776 - Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα, αγωνίστρια της Ελληνικής Επανάστασης
1888 - Ίρβιν Μπερλίν, αμερικανός μουσικοσυνθέτης
1894 - Μάρθα Γκράχαμ, αμερικανίδα χορεύτρια και χορογράφος
1941 - Έρικ Μπάρντον, βρετανός τραγουδιστής, μέλος των The Animals
1978 - Laetitia Casta, French supermodel and actress

Θάνατοι

912 - Λέων ΣΤ' ο Σοφός, αυτοκράτορας του Βυζαντίου
1891 - Α. Ε. Μπεκερέλ, γάλλος φυσικός
1981 - Μπόμπ Μάρλεϊ, τζαμαϊκανός μουσικός
1990 - Στράτος Διονυσίου, τραγουδιστής
2001 - Ντάγκλας Άνταμς, βρετανός συγγραφέας
2005 - Μιχάλης Γεννίτσαρης, ρεμπέτης

Τις προάλλες η αδερφή μου πήρε για εκατοστή φορά ένα ρούχο μου χωρίς να ρωτήσει, συγκεκριμένα ένα άσπρο μπουφάν και το λέρωσε.Το απόγευμα που ήρθε η γιαγιά ακουλούθησε ο παρακάτω διάλογος:

Εγώ: Η αδερφή μου μου πήρε ένα μπουφάν και το έκανε νίμου.
Γιαγιά: Στο φόρεσε;
Ε: Ναι και μου το έκανε νίμου.
Γ: Τι είναι το νίμου;
Ε: Αντέστρεψε τις συλλαβές και θα δεις.
Γ: ... Δηλαδή τι να κάνω;
Ε: Αντέστρεψε τις συλλαβές.
Γ: Σου γύρισε το μέσα έξω;
Ε: Όχι ρε γιαγιά,φέρε την τελευταία συλλαβή μπροστά.
Μαμά: Οι συλλαβές είναι νί-μου.Άλλαξε τες.
Γ: Μου... ΑΑΑΑ!!!!! Τι λέξεις με βάζεις να λέω!! Ακούς εκεί!!!

Ήταν ένα διασκεδαστικό απόγευμα.

Κατά την πρόσφατη επίσκεψή μου σε νοσοκομείο διαπίστωσα 2 πράγματα:

1.Όταν σου δίνουν να φορέσεις σκούφο για το χειρουργείο βεβαιώσου ότι όντως είναι σκούφος και όχι τίποτα άλλο,συγκεκριμένα βρακί.

2.Τι δίνουμε σε ασθενή που θα χειρουργηθεί την επόμενη ημέρα;Μπριάμ!

Πήγαμε Ζάκυνθο Παρασκευοσαβ/κο για μια βάφτιση.Βαφτίζοταν ο γιος της κόρης των φίλων των γονιών μου οι οποίοι έχουν ξενοδοχείο και το είχαν διακοσμίσει ανάλογα.Είχαν βάλει κορδέλες στην είσοδο του ξενοδοχείου και σε κάθε τραπέζι της τραπεζαρίας ένα βάζο με μια διακοσμητική πεταλούδα και μέσα σε αυτό κάτι τεράστια,πολύχρωμα γλειφιτζούρια που αν τα άρχιζες θα τα τελείωνες σε ένα μήνα!Κάτι τέτοιο δηλαδή:

Την Παρασκευή το βράδυ μας πήγαν σε μια ταβέρνα όπου καθίσαμε σε πάγκους αφού τους χρησιμοποιούσαν αντί για καρέκλες και ακούσαμε καντάδες οι οποίες γρήγορα απέκτησαν "πονηρό" ύφος.Στην παρέα μας ήταν και Άγγλοι οι οποίοι κάθησαν με κάποιον που δεν ήξερε αγγλικά και που ήθελε να τους πει ότι ο τουρισμός είναι δίκοπο μαχαίρι.Αφού δεν μιλούσε τη γλώσσα είπε να το ρίξει στα νοήματα οπότε σηκώνει ένα μαχαίρι και ξεκινάει:

"Τουρίσμο ,τους λέει στριφογυρίζοντας το μαχαίρι δείχνοντας και τις 2 πλευρές,είναι δίκοπο μαχαίρι."Η Αγγλίδα φυσικά δεν κατάλαβε τίποτα αλλά εγώ λύθηκα με τον τρόπο που το είπε.

Σάββατο έγινε η βάφτιση και μετά το τραπέζι έγινε στο ξενοδοχείο όπου το φαγητό ήταν πολύ ωραίο όπως και τα γλυκά που τα τσάκισα.Είχε και ζωντανή μουσική που όταν έφτασε στα ζε'ι'μπέκικα σηκώθηκε ένας που κάθε φορά που χοροπηδούσε τραντάζονταν το πάτωμα.Αργότερα στην επιστροφή ο μπαμπάς μου μην έχοντας δει τον κύριο, μας είπε ότι δυο φίλοι του είπαν πως έγινε σεισμός αλλά ο ίδιος δεν τον κατάλαβε.Εφόσον δεν καταλάβαμε και εμείς σεισμό του είπαμε ότι ήταν μάλλον ο κύριος που χοροπηδούσε.

Όταν έφτασε η Κυριακή πήραμε τον δρόμο της επιστροφής.Ο καιρός όλο το τριήμερο ήταν υπέροχος,τόσο που μπορούσες να κάνεις μπάνιο.Φυσικά φέραμε γλειφιτζούρι και πεταλούδα ως σουβενίρ.

Διάφορα

Πάω Πολωνία και Ιρλανδία!Στην Πολωνία μένει μια φίλη μου λόγω Erasmus έτσι θα την επισκευτώ για μια εβδομάδα και μαζί με μια άλλη κοπέλα θα πάμε Δουβλίνο.I'm very happy!

Απ'το μέτωπο του τέως υπό κατάληψη πανεπιστημίου ακόυστηκε ότι θα παραταθεί το έτος ως τον Ιούλη και θα έχουμε διπλή εξεταστική τον Σεπτέμβρη.Πάμε για την τρίτη διπλή εξεταστική στη σειρά.Να μην τις εκατοστήσουμε.

Κατα τ'άλλα Μ.Πέμπτη σήμερα και η νηστεία σκληραίνει αύριο και μεθαύριο αφού αφαιρείται οτιδήποτε περιέχει γάλα απ'το μενού.Δύο μέρες ακόμα για να επανέρθουμε στο φυσιολογικό πρόγραμμα δηλ.να φάμε κρέας.