Πήγαμε Ζάκυνθο Παρασκευοσαβ/κο για μια βάφτιση.Βαφτίζοταν ο γιος της κόρης των φίλων των γονιών μου οι οποίοι έχουν ξενοδοχείο και το είχαν διακοσμίσει ανάλογα.Είχαν βάλει κορδέλες στην είσοδο του ξενοδοχείου και σε κάθε τραπέζι της τραπεζαρίας ένα βάζο με μια διακοσμητική πεταλούδα και μέσα σε αυτό κάτι τεράστια,πολύχρωμα γλειφιτζούρια που αν τα άρχιζες θα τα τελείωνες σε ένα μήνα!Κάτι τέτοιο δηλαδή:

Την Παρασκευή το βράδυ μας πήγαν σε μια ταβέρνα όπου καθίσαμε σε πάγκους αφού τους χρησιμοποιούσαν αντί για καρέκλες και ακούσαμε καντάδες οι οποίες γρήγορα απέκτησαν "πονηρό" ύφος.Στην παρέα μας ήταν και Άγγλοι οι οποίοι κάθησαν με κάποιον που δεν ήξερε αγγλικά και που ήθελε να τους πει ότι ο τουρισμός είναι δίκοπο μαχαίρι.Αφού δεν μιλούσε τη γλώσσα είπε να το ρίξει στα νοήματα οπότε σηκώνει ένα μαχαίρι και ξεκινάει:

"Τουρίσμο ,τους λέει στριφογυρίζοντας το μαχαίρι δείχνοντας και τις 2 πλευρές,είναι δίκοπο μαχαίρι."Η Αγγλίδα φυσικά δεν κατάλαβε τίποτα αλλά εγώ λύθηκα με τον τρόπο που το είπε.

Σάββατο έγινε η βάφτιση και μετά το τραπέζι έγινε στο ξενοδοχείο όπου το φαγητό ήταν πολύ ωραίο όπως και τα γλυκά που τα τσάκισα.Είχε και ζωντανή μουσική που όταν έφτασε στα ζε'ι'μπέκικα σηκώθηκε ένας που κάθε φορά που χοροπηδούσε τραντάζονταν το πάτωμα.Αργότερα στην επιστροφή ο μπαμπάς μου μην έχοντας δει τον κύριο, μας είπε ότι δυο φίλοι του είπαν πως έγινε σεισμός αλλά ο ίδιος δεν τον κατάλαβε.Εφόσον δεν καταλάβαμε και εμείς σεισμό του είπαμε ότι ήταν μάλλον ο κύριος που χοροπηδούσε.

Όταν έφτασε η Κυριακή πήραμε τον δρόμο της επιστροφής.Ο καιρός όλο το τριήμερο ήταν υπέροχος,τόσο που μπορούσες να κάνεις μπάνιο.Φυσικά φέραμε γλειφιτζούρι και πεταλούδα ως σουβενίρ.